Έβγαλε φιρμάνι ότι αντιστέκεται
με αξιοπρέπεια στη απόρριψη φτηνές δικαιολογίες του συρμού άλλωστε ζει τη δική του καταβύθιση από τότε που γύρισε στην Αθήνα κατάφερε να ισορροπεί στο σκότος πουλώντας την ψυχή του στη στιγμή μετά δεν υπάρχει αλλά και υπάρχει όταν προλογίζει δικά του ποιήματα γι’ αυτό άλλωστε βγαίνει στον κήπο για να ξεριζώσει τις ανησυχίες του Πληρώνεται με ποσοστά θανάτου κάθε χαράματα ακριβώς στις έξι ο κόσμος μοιάζει τρύπιο δοχείο μα συνεχίζει να το γεμίζει ελπίδες γιατί σημασία έχει η προσπάθεια Γελούσε ασταμάτητα χωρίς να ξέρει τι εκπροσωπεί και ποιος αλήθεια είναι η μπογιά του έχει από καιρό περάσει τα οράματά του έχουν πια ξεχειλώσει στο τέλος έκλαιγε για να μην πλήττει σίγουρα αύριο θα τον έχουν ξεχάσει τη θέση του θα πάρει ένας άλλος θεός
0 Comments
Leave a Reply. |
Γιώργος Γκανέλης Ποίηση στο facebook
ΑΡΧΕΙΟ
March 2019
ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ
|