Η πιο λευκή ουτοπία κερδίζει την αθανασία
ο πιο λευκός θάνατος παπούτσια ορειβασίας Όσο κι αν δοκίμασα να κακοποιήσω τη ζωή έπεφτα συνέχεια σε καλοκαιρινά φεγγαρόφωτα μετά τραβούσα από το αυτί όλα τα παγόβουνα Πάντως η λευκότητα που σας έλεγα πρωτύτερα γεννά τα αυγά της σε καταθλιπτικό περιβάλλον εξ ου τα σκοτάδια των περισσότερων στίχων μου Δεν απολογούμαι καθόλου, απλά αναρωτιέμαι γιατί βλέπω ολόκληρη την Ποίηση ασπρόμαυρη
0 Comments
I
Τα επιπόλαια χιόνια χόρεψαν πολύ σήμερα πάνω στο ξερό δέρμα, μπήκαν στα νύχια και κατασκήνωσαν σε μάρμαρα λεκιασμένα βάφοντάς τα μ’ ένα χρώμα αθανασίας. Όλα αυτά τα είδαμε και χαρήκαμε: επιτέλους το βρώμικο παρόν ξεπλύθηκε τώρα μπορούμε να ρίχνουμε βέλη ειρήνης και να χαράζουμε πάνω σε πάγους τα συνθήματα τα ταπεινά. (Αθήνα, 1986) ''Ανάπηροι δρομείς'' (2012) |
Γιώργος Γκανέλης Ποίηση στο facebook
ΑΡΧΕΙΟ
March 2019
ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ
|