Ούτε σφυριά ούτε αλυσοπρίονα
ο κρότος του θανάτου ελεγχόμενος και τ’ αεροπλάνα κάθε Δευτέρα σκαρφαλώνουν στον ουρανό Τέτοιο σκηνικό θα το ζήλευαν και τα ποιήματα του Καρούζου «Λοιπόν, ελάτε να μελαγχολήσουμε αφήστε στην άκρη τα προσχήματα είσαστε ή δεν είσαστε συνένοχοι αυτής της εκκωφαντικής σιωπής; Καπνίστε ελεύθερα, συγκατοικήστε συνουσία δυο σπασμένων φωνών κι ο κόσμος άβυσσος με καθρέφτη» Πώς να κοιτάξω το πρόσωπό μου που έγινε διάδρομος προσγείωσης;
0 Comments
Leave a Reply. |
Γιώργος Γκανέλης Ποίηση στο facebook
ΑΡΧΕΙΟ
March 2019
ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ
|