Όχι να το παινευτώ, αλλά ξεμπέρδεψα
μ’ εκείνα τα παλιά γραμμόφωνα που έπαιζαν τραγούδια για το Θεό μετά ήρθαν τα πικάπ κολλούσε η βελόνα τους στα σύννεφα το έδωσα λοιπόν σ’ έναν παλαιοπώλη και τα πουκάμισα μαζί ξέρετε, αυτά με τα αίματα που τα έπλεναν οι άγγελοι με ζεστό νερό κι έρχονταν οι έρωτες και τα λέρωναν - αλίμονο, οι ουρανοί ένα σφαγείο - Το θέμα είναι τι γίνεται μετά ποιο κόκκινο κρασί θα επαναστατήσει ποιες Πρωτομαγιές θ’ αλλάξουν χρώμα (αν καταλαβαίνεις τι σου λέω) και πόσοι θεοί θα πέσουν αιμόφυρτοι
0 Comments
Leave a Reply. |
Γιώργος Γκανέλης Ποίηση στο facebook
ΑΡΧΕΙΟ
March 2019
ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ
|