Κάποια μέρα θα πατήσω στη σελήνη
να ξέρεις ότι δεν πενθώ με τα φαρμάκια μονάχα τα κλείνω σε διαστημόπλοιο κι είμαι τόσο πρόθυμος να διαπρέψω στη διαγραφή των ιστορικών χρόνων - η ειρωνεία είναι πως δε ζω το παρόν - κι οι εποχές εξακοντίζουν δηλητήριο Κι όταν με το καλό βγει η απόφαση για καταπάτηση ακατοίκητου πλανήτη κάτι άλλο θα βρεθεί να ταράξει τη γη ίσως ένα λαχάνιασμα παλιού ποδηλάτου (το είχα αγοράσει σε πλειστηριασμό) Άλλωστε, αυτός ο κόσμος ανέκαθεν ήταν βουτηγμένος στα παλιοσίδερα - τόσο μέταλλο ούτε στη φωνή μου - Πάρε αιμοπετάλια και δώσε μου λέξεις
0 Comments
Leave a Reply. |
Γιώργος Γκανέλης Ποίηση στο facebook
ΑΡΧΕΙΟ
March 2019
ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ
|