Μου ‘μοιασες πολύ
αίμα που κυλάς στο χάος κάποτε ήσουν νερό όταν χόρευες στα πόδια μου κι έσταζε το καλοκαίρι Είναι κι αυτός ένας τρόπος να μιλήσω για τη νεότητα αυτή την αγέραστη πόρνη που ακόμη της χρωστάω την παλινδρόμησή μου έχει χιλιάδες μάτια τυφλά τον ουρανό για αλητεία και το τραύλισμα της ήβης Δεσποινίς των δολοπλοκιών υπάρχουν πολλοί τρόποι για να εξαπατήσετε το αίμα
0 Comments
Leave a Reply. |
Γιώργος Γκανέλης Ποίηση στο facebook
ΑΡΧΕΙΟ
March 2019
ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ
|