Αν δεν έχω να φάω λέξεις
βγαίνω νύχτα στο δρόμο να πενθήσω την ασιτία μου και μη νομίζεις ότι βολεύομαι με καμιά φέτα φεγγάρι οι πλανήτες δεν τρώγονται τουλάχιστον έτσι ωμοί έχω μπόλικους στο ψυγείο Άλλες φορές πάλι χορτάτος ξαπλώνω στο πάτωμα και πενθώ τη φλυαρία μου (πού βρέθηκαν τόσα επίθετα παρενθέσεις και ρήματα;) γι’ αυτό και τα συρτάρια μου είναι γεμάτα από ψαλίδια και κάθε είδους κοπτικά Τη φωνή μου δεν τη ζυγίζω σαν να ήταν σακί με πατάτες την αφήνω εντελώς ελεύθερη ν’ αδυνατίζει και να παχαίνει - άλλωστε ποτέ δεν έγραψα κατά παραγγελία ποιήματα -
0 Comments
Leave a Reply. |
Γιώργος Γκανέλης Ποίηση στο facebook
ΑΡΧΕΙΟ
March 2019
ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ
|