ΤΑΞΙΔΙΑ
Αλήτευες τα βράδια στο Χαλέπι και διάβαζες του Όμηρου τα έπη πρωί ακροβατούσες στην Περσία και γνώριζες του κόσμου τη σοφία. Καθόσουνα στη Λιλ τα μεσημέρια και άκουγες της δύσης τα χαμπέρια στη Γάνδη τ’ απογεύματα μεθούσες την άνοιξη να πιάσεις δεν μπορούσες. Χαμένη στις σκιές του Βερολίνου θυμόσουνα το άγγιγμα εκείνου στους δρόμους τώρα είσαι της Βεγγάζης κανείς δε σε ακούει, μη φωνάζεις. Στο Τόκιο τον έρωτα γυρεύεις με κόκκινες μπογιές τον μασκαρεύεις γυρνάς αγκαλιασμένη στο Καράκας μαζί μ’ ένα υποκείμενο της πλάκας. Τώρα ανεβαίνεις σ’ άδειο φορτηγό χαράματα και πας στον ουρανό οι θύτες κι οι αστοί σε χαιρετούν κι οι νύχτες απ’ το χέρι σε κρατούν.
0 Comments
Leave a Reply. |
Γιώργος Γκανέλης Ποίηση στο facebook
ΑΡΧΕΙΟ
March 2019
ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ
|