Επειδή λιγοστεύει το φως
υποψιάζομαι ποταμούς να κλειδώνουν τη ροή τους κι ένα υστερικό γκρι άλογο να κλωτσάει τα ρολόγια. Είδα μετά δίχτυα τερμάτων και φιλάθλους αγριεμένους. Η μνήμη μου ανέσυρε λέξεις που ούρλιαζαν στην εξέδρα από μια απλή παρεξήγηση. Κρεμασμένες εφημερίδες με μανταλάκια στον τοίχο κι αυτό το ανύπαρκτο γκολ. Ο οπαδός εναποθέτει τη βία σε ένα βιβλιάριο ασθενείας. Το κόμιστρο για τον ουρανό πάντα της τελευταίας στιγμής (ήταν φάουλ ο σχεδιασμός). Κι η τηλεόραση να παίζει την ανατροπή μου σε ριπλέι.
0 Comments
Leave a Reply. |
Γιώργος Γκανέλης Ποίηση στο facebook
ΑΡΧΕΙΟ
March 2019
ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ
|