Το πιο πικρό ποτήρι δεν το ήπια
διστάζω να πω περισσότερα έχασα και δυο δάχτυλα τελευταία έτσι συνεχίζω να ασκούμαι στην υπερπήδηση της λύπης μου αυτό προϋποθέτει λίγο χρώμα και μερικές σταγόνες ρεαλισμού Κι όλα αυτά πάνω σ’ ένα χαρτί με λέξεις αρκούντως χαλαρές και την αλήθεια στη διαπασών Μετά θα ξεζουμίσω το σύννεφο κι όταν μπει επιτέλους η άνοιξη θα πιω μονορούφι το πικρό ποτήρι
0 Comments
Leave a Reply. |
Γιώργος Γκανέλης Ποίηση στο facebook
ΑΡΧΕΙΟ
March 2019
ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ
|