Ξεβράκωτος ουρανός Πρωτοχρονιάς
Αφοδεύει κουραμπιέδες από τσιμέντο Ασπρίζουν τα τραπεζάκια της πόλης Χιόνι ακόμη και στα σεντόνια μου Φτιάχνω μπάλες από παγωμένη άχνη Τις τοποθετώ σε χωνάκια παγωτού Γλείφω τη μία και γεύομαι θάνατο Τρώω την άλλη και αυτοπυρπολούμαι Με την τρίτη υπογράφω ανακωχή Τις υπόλοιπες δώρο σε εορτάζοντα. Μετά κόβω τη βασιλόπιτα του νεκρού Πρώτο κομμάτι τω αγνώστω θεώ Δεύτερο στο καινούργιο μου σπίτι Τα υπόλοιπα στη μνήμη των ποιητών Που κολύμπησαν σε βαθιά ποτήρια. Ένα διπλό ουίσκι στον Ντύλαν Τόμας Που βρήκε το πρωτοχρονιάτικο φλουρί. ''Υπό το μηδέν'' (2017)
0 Comments
Leave a Reply. |
Γιώργος Γκανέλης Ποίηση στο facebook
ΑΡΧΕΙΟ
March 2019
ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ
|