Υπό την προϋπόθεση να φυσήξει λίγο. Αλλιώς ο χρόνος πελαγοδρομεί σε φάλτσους αιώνες. Έπειτα ποιος ακύρωσε τον θάνατο hic et nunc? Και μην ακούτε τη νεότητα που σφαδάζει αβοήθητη. Γιατί ποτέ η ανθρωπότητα δεν είχε ηλικία. Μετά είδα τη νύχτα να παίζει τυφλόμυγα με καμιά δεκαριά παραθεριστές. Όπως και να το δεις, η σκέψη του ελάσσονος καλοκαιριού αρκεί να σπάσει τους πάγους. Κι επειδή ακόμη το σεληνόφως είναι υπό διωγμό, σκέφτηκα να αποδομήσω την ποίηση. Ο Ιούλιος δεν ήταν ποτέ βολικός με την τέχνη. Στα παραθαλάσσια θέρετρα ευδοκιμούν τα ξυράφια. Αυτά που χαρακώνουν τις συμπτώσεις. Όπως σήμερα που σας μιλώ.
0 Comments
Leave a Reply. |
Γιώργος Γκανέλης Ποίηση στο facebook
ΑΡΧΕΙΟ
March 2019
ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ
|