Το να γράφεις όταν έχει ξαστεριά
αποτελεί μια έμμεση παραδοχή της γύμνιας των σημείων στίξης: ρωτάς και σου απαντάνε παγόβουνα θαυμάζεις τα σαράβαλα λεωφορεία κάνεις παύση κατόπιν συνεννόησης κλείνεις σε παρένθεση τη μοναξιά Κι άμα ξενυχτάς στο Βόρειο Πόλο έλα να με βρεις στη Μαδαγασκάρη να ξεριζώνω τις τροπικές σαβάνες έκτοτε να γνωρίζεις πως η Γεωγραφία δεν είναι μόνο αυτά που ονειρεύεσαι έχει και βαθύ υπόβαθρο στη μνήμη Όταν θα πέσεις λιπόθυμος στο χώμα από τη φωτοχυσία κάποιου πρωινού αγόρασε έναν πιο μεγάλο υπνόσακο κι άρχισε να ανηφορίζεις στο φεγγάρι
0 Comments
Leave a Reply. |
Γιώργος Γκανέλης Ποίηση στο facebook
ΑΡΧΕΙΟ
March 2019
ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ
|