Αφότου η θάλασσα καιγόταν σαν τσιγαρόχαρτο
κι ο οιωνοσκόπος σαβούρωνε όλη τη μεσαία τάξη κατέφθασε η νέα διχοτόμηση της ανθρωπότητας βουτηγμένη στις εκκρίσεις των γαστρικών αδένων πανευτυχής για το λιωμένο μολύβι που εκτόξευε έχοντας μια γρατζουνιά αποδιοπομπαίου τράγου έναν τρύπιο πνεύμονα κατάφυτο από κυψελίδες Με κοίταζες περίλυπο να ασκητεύω στο κορμί μου εξοστρακισμοί κυττάρων από την οπίσθια θύρα πάνω στο δέρμα να αποξηραίνω τα οδοφράγματα ρωτώντας συνεχώς τις εφημερεύουσες νοσοκόμες κατά πού πέφτει το παυσίλυπο της αμνημοσύνης
0 Comments
Leave a Reply. |
Γιώργος Γκανέλης Ποίηση στο facebook
ΑΡΧΕΙΟ
March 2019
ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ
|