Δεν είναι το μαχαίρι που λιανίζει φεγγάρια
ούτε το νεογνό της άνοιξης σαββατιάτικα που υπερασπίζεται αλκοολούχα ξενύχτια Είναι η γονιμότητα τ’ ουρανού το πρωί να μιλήσει για βαθυστόχαστες βροχές και οι πόρτες των παλιών διαμερισμάτων ορθάνοιχτες στους μοντέρνους καιρούς Όταν ο ήλιος αρνείται να συμπράξει παίζουμε τα άπαντα στη ρώσικη ρουλέτα αργότερα σπάμε ήσυχα τα δόντια μας Μ’ άλλα λόγια πειθαρχούμε στη μόδα όμως τα βράδια γκρεμίζουμε το ταβάνι
0 Comments
Leave a Reply. |
Γιώργος Γκανέλης Ποίηση στο facebook
ΑΡΧΕΙΟ
March 2019
ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ
|