Στο δικό μου δρόμο
σαράβαλα φορτηγά που μουγκρίζουν Μετά το έρεβος ράβει την όραση όταν χαράζει μαζεύω παλιοσίδερα απ’ τον ουρανό Μαύρο σκυλί ο χρόνος ιδίως τα απογεύματα που στάζει δειλινό απ’ το παράθυρο Είμαι πολύ δειλός να μαδάω μαργαρίτες το σώμα μου μια περιπέτεια αιώνων και αντικείμενο σφαγής Έτσι λοιπόν πορεύομαι σε παγωμένο δρόμο χωμένος σ’ ένα παλτό
0 Comments
Leave a Reply. |
Γιώργος Γκανέλης Ποίηση στο facebook
ΑΡΧΕΙΟ
March 2019
ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ
|