Ο ενεστώτας ήταν πάντα μακελάρης.
Κι ουρανός σφαγμένος παρακείμενος. Με τέτοιες συνθήκες δεν προλαβαίνεις ούτε τον παράδεισο να αποστηθίσεις. Υπάρχουν συγκρουόμενα συμφέροντα. Από το να στύψεις δυο πορτοκάλια μέχρι να καθαρίσεις τον νεροχύτη πάντα θα παρεμβάλλεται μια βρύση υπενθυμίζοντας τη ροή του αίματος. Σε προϊστορικές εποχές ίσως η γη να ήταν ένα απέραντο ανθοπωλείο και τα σύννεφα εμφιαλωτήρια νερού. Στον παρατατικό έχω εμπιστοσύνη (μια συνεχόμενη υδρορροή μνήμης).
0 Comments
Leave a Reply. |
Γιώργος Γκανέλης Ποίηση στο facebook
ΑΡΧΕΙΟ
March 2019
ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ
|