Ωστόσο κάτι ακούγεται μετά τη νεροποντή.
Ή καλύτερα, ζεις μόνος με τέσσερα σκυλιά. Το μικρότερο θα ανταμείψει την αγάπη σου. Δεν καταλαβαίνω γιατί θα πρέπει να υπάρχω με το δάχτυλο στη σκανδάλη κάθε στιγμή. Μπορεί να ξεχνάω τα μανταλάκια στο σκοινί μπορεί επίσης να κυκλοφορούν τα μικρόβια στα κύτταρα της πιο εξελιγμένης επιστήμης εντούτοις στην άλλη άκρη του Ατλαντικού είμαι μια αμελητέα και ασήμαντη οντότητα. Αυτά που δεν αποτυπώνονται ποτέ στο χαρτί πονάνε περισσότερο από μια αρνητική κριτική.
0 Comments
Leave a Reply. |
Γιώργος Γκανέλης Ποίηση στο facebook
ΑΡΧΕΙΟ
March 2019
ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ
|