Η Μεταφυσική του Όντος με πνίγει. Ψάχνει διέξοδο στις αλάνες και στα πάρκα. Του αγοράζω ένα γλειφιτζούρι να το καλοπιάσω. Χάνεται απ’ τα μάτια μου. Το αναζητώ στα ράφια βιβλιοπωλείου, μου είπαν ότι πουλήθηκε. Γράφομαι σε σεμινάρια φιλοσοφίας, καμία ένδειξη. Ρωτώ τους υπερήλικες άνδρες, μου μιλάνε για θάνατο. Επισκέπτομαι τα νοσοκομεία, πήρε εξιτήριο. Το είδαν με τις βαλίτσες στο χέρι στο αεροδρόμιο, δεν πρόλαβα την πτήση.
Περίλυπος επιστρέφω σπίτι και σκέφτομαι. Τις χαμένες μέρες, τις ατέλειωτες νύχτες. Είχε δίκιο ο Παρμενίδης: «το γαρ αυτό νοείν εστίν τε και είναι». Ώστε εδώ κρυβόταν τόσο καιρό;
0 Comments
Leave a Reply. |
Γιώργος Γκανέλης Ποίηση στο facebook
ΑΡΧΕΙΟ
March 2019
ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ
|