Κι όταν συνηθίσουν τα δάχτυλα
να βουτάνε στο μαύρο σκοτάδι πάει να πει πως απαγκιστρώθηκα από τα χιλιοφορεμένα σουξέ Τραβώντας μετά το καλώδιο εκρήγνυται όμορφα το σύμπαν (να ‘ξερες τι σου ‘χω για φινάλε) Πάντως θεωρώ μεγάλο ατόπημα την προσελήνωση σε λευκό χαρτί - βάλτε και λίγο κίτρινο χρώμα να λαμπαδιάσουν τα σύννεφα - Κανονικά θα ‘πρεπε τόση ώρα να μου είχε αφαιρεθεί ο λόγος να μιλήσει και κανένας ειδικός (αστροναύτης ή ωρολογοποιός) Το συμπέρασμα σε άλλο ποίημα
0 Comments
Leave a Reply. |
Γιώργος Γκανέλης Ποίηση στο facebook
ΑΡΧΕΙΟ
March 2019
ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ
|