Φώναζα όλη τη νύχτα
Κανείς δεν απαντούσε Ελλειπτικά φεγγάρια Συναντούσα μπροστά μου Ακέφαλα αγάλματα Έστηναν συνωμοσίες. Έπαιρνα τους δρόμους Κοιτώντας τον ουρανό Σκοτεινά αστέρια Έσταζαν οινόπνευμα Αδέσποτοι σκύλοι Μεταμορφωμένοι άγγελοι. Μιλούσα με τη σιωπή Χωρίς διερμηνέα Σπασμένα φωνήεντα Γέμιζε το στόμα Ετεροθαλείς λέξεις Ζητούσαν συντροφιά. Περνούσα από πλατείες Οι περισσότερες άδειες Αφημένες μπίρες Πάνω στα παγκάκια Αγοραίοι έρωτες Μέσα σε περιπολικά. Εδώ και καιρό Ζω στη μοναξιά Ενός αθέατου Ιουλίου. ''Εκτός εαυτού'' (2015)
0 Comments
Leave a Reply. |
Γιώργος Γκανέλης Ποίηση στο facebook
ΑΡΧΕΙΟ
March 2019
ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ
|