Ο ουρανός άνοιγε σαν τραπεζομάντιλο
Έστρωναν τα πουλιά τραπέζι αγάπης Άναβαν φωτιές με τη φλόγα του ήλιου Γίνονταν τα σύννεφα απέραντες ψησταριές Πάνω τους πετούσαν μέλισσες μεθυσμένες Το κρασί έρεε λευκό απ’ τους αιώνες Έπεφτε με δύναμη στις στέγες των σπιτιών Στο δρόμο έστηναν υπαίθριο γλέντι Χόρευαν τα αυτοκίνητα με τις νεραντζιές Έβγαζαν οι ορίζοντες κραυγή θριάμβου Ρίγανη και λεμόνι έραιναν τον ουρανίσκο Έκαιγαν από έρωτα τα στήθη των κοριτσιών Αεράκι με αρώματα νεογέννητης θάλασσας Αερόστατα ένωναν τους δύο κόσμους. Πάλι φέτος εκτελώ χρέη διαμεσολαβητή.
0 Comments
Leave a Reply. |
Γιώργος Γκανέλης Ποίηση στο facebook
ΑΡΧΕΙΟ
March 2019
ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ
|