Ας ερευνήσουμε τώρα τις ξαφνικές νεροποντές. Οπωσδήποτε, δεν υφίσταται θέμα πλημμύρας. Διαχρονικά τα υπαρξιακά διλήμματα επέπλεαν κι αυτό ήταν το παρήγορο. Συνήθως προκύπτει ένα αζήτητο συμπέρασμα. Ποτέ ωστόσο δε σχηματίζει πρόταση. Κι αν ακόμη διαγωνιζόταν με τον χειρότερο συγγραφέα δε θα μπορούσε να αρθρώσει λέξη. Σχεδόν απίστευτο μου φαίνεται και αρκετά σπάνιο. Η ευφυΐα μέρες τώρα επικροτεί την αφωνία. Και συνήθως πάσχει από υπερχείλιση. Το μεσαίο δάχτυλο θα αποδείξει την πλάνη. Ευτυχώς χωρίς καθόλου να κοστίσει. Γιατί η πραγματικότητα δε βιντεοσκοπείται την ώρα του θανάτου. Μερικά στιγμιότυπα μόνο επιτρέπονται κι αυτά λογοκριμένα. Στο μέλλον δε θα υπάρχουν γηρατειά, μόνο τεράστια νεκρά κύτταρα. Τα πάντα εξαρτώνται από το ένστικτο και πόσα εγκεφαλικά κουβαλάει. Εξακολουθώ να πιστεύω ότι υπάρχω μόνο από σύμπτωση.
0 Comments
Leave a Reply. |
Γιώργος Γκανέλης Ποίηση στο facebook
ΑΡΧΕΙΟ
March 2019
ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ
|