Αν κατάλαβα καλά
είμαι ο θάνατος με δύο όψεις - αυτή που ίπταται σαν τη μέλισσα πάνω απ’ τα ρολόγια κι η άλλη η πονηρή που σε αρπάζει μέχρι να πεις κύμινο Έχω πειστεί πια πως καμία Γραμματική δεν ενδιαφέρεται να με εντάξει στο κλιτικό της σύστημα μονάχα οι μηχανόβιοι με κουβαλάν στη σέλα κι οι πιλότοι των μαχητικών αλλά και χωρίς αυτούς σας υπόσχομαι ότι θα έτρωγα το φαί μου άκου – δεν έχω πατρίδα κάτι ψευτοσύνορα μόνο στο Ιράκ και στη Συρία και μετά βαρύς χειμώνας δικαιούμαι λοιπόν λίγο παραπάνω ουρανό και μερικούς στίχους να με αποκαταστήσουν
0 Comments
Leave a Reply. |
Γιώργος Γκανέλης Ποίηση στο facebook
ΑΡΧΕΙΟ
March 2019
ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ
|