ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΚΑΝΕΛΗΣ
Χρεοκοπία Ιδεών ΛΗΘΗ Παραμονή Πολυτεχνείου και στους δρόμους η μοναξιά υποθάλπει όλη τη μεταπολιτευτική ευδαιμονία στα φουαγιέ οι κριτικοί συζητούν για την εξέλιξη της τέχνης ο κύβος ερρίφθη για τις επόμενες γενιές με μέρες χτισμένες από μπετόν. Ανόητες διαπιστώσεις από τους ειδικούς πληρωμένες πένες προαναγγέλλουν ανάπτυξη μηχανικά χαμόγελα σε αίθουσες παγωμένες και αύριο μια παρόμοια εικόνα χωρίς εφέ. Παραμονή Πολυτεχνείου στα Εξάρχεια καλοντυμένοι έφηβοι κυνηγάνε μια νύχτα ρετρό οι φωτεινές επιγραφές σιγοντάρουν τη λύπη. Δεν έχω λόγια, δεν έχω άμυνα η βροχή που αναμένεται θα ξεπλύνει τα πεζοδρόμια, τις ψυχές και τη μνήμη. ΤΙΣ ΝΥΧΤΕΣ Τις νύχτες κατεβάζω απ' το ταβάνι το φεγγάρι και το βάζω πάνω στα βρόμικα σεντόνια. Απουσίες περιπολούν στο δωμάτιο σκέψεις κυλιούνται στο πάτωμα και μνήμες βγαίνουν απ' το κομοδίνο. Ανοίγω κατά λάθος την ντουλάπα εικόνες της ζωής μου σιδερωμένες στις κρεμάστρες όλα με τάξη τακτοποιημένα περιμένοντας το αναπόφευκτο. Και μετά από χρόνια θ' ανακαλύψουν τις πατημασιές μας στο ταβάνι εκείνες τις νύχτες του καλοκαιριού. Κάποτε θα πούνε ότι υπάρξαμε… |